Let’s Doodle.

Wat leuk dat u mijn website bezoekt!

Mijn naam is Marijke, inmiddels ben ik 30 jaar en ik woon in het gastvrije Noord Brabant. En mijn passie is… de liefde voor honden en dan in het bijzonder voor poedels, malitpoo's en labradoodles!

Ik ben van kinds af aan opgegroeid met honden in huis en bij mijn ouders thuis was er dan ook regelmatig een nestje pups te bewonderen, die ik dan mee mocht helpen verzorgen. Om mijn theoretische en praktische vaardigheden nog verder te verbreden heb ik de opleiding Vaardigheid Kennelhouderij gevolgd.

Mijn eerste eigen hondje, dat was in mijn tienerleeftijd, was mijn toller, Nova genaamd. Hierna heb ik van mijn vader Lili overgenomen. Mijn teefjes mogen, zo lang ze dat zelf leuk vinden, van mij eens per jaar een nestje pups krijgen. Hiervoor is later mijn reutje Cody erbij gekomen. Beide ouders zijn dus ook aanwezig tijdens de bezichtiging van de pups.

Mijn liefde en interesse voor de poedel en labradoodle is eerste instantie gewekt door Binkie. Binkie was een mooie multigeneratie labradoodle van mijn vader. Ik ben inmiddels helemaal verslaafd geraakt aan deze prachtige en sociale honden. Mijn bewondering gaat vooral uit naar de altijd aanwezige loyaliteit, de hoge intelligentie en het sociale karakter van dit ras. Verder vind ik het prachtig om te ervaren dat deze honden hypoallergeen zijn. Nauwelijks verharen en geen allergische reacties kunnen veroorzaken. Natuurlijk was dit laatste bij de poedel altijd al zo. Dat is ook de reden dat ik mijn maltezer kruis met een toy poedel reutje. Hieruit komt de maltipoo voort. Kleine, slimme en aanhankelijke, niet verharende hondenrassen. Ook wel mini-doodles genaamd.

Helaas kwam ik er al vrij snel achter dat de hele commerciële hondenfokwereld zich op deze, inmiddels erg populaire, rassoorten gestort had. Met alle misstanden van dien. Elke vage kruising met een poedel wordt al een labradoodle genoemd, er worden zelfs 100 % poedels als zodanig verkocht. Veel fokkers nemen het ook niet zo nauw met de gezondheidsregels en beseffen of interesseert het niet dat een hond een volwaardig gezinslid binnen een familie hoort te zijn en dat gelukkig meestal ook gewoon is. Als de gezondheid van een pup vervolgens niet goed blijkt te zijn, is de ellende niet te overzien. Een fiets kun je inruilen, een geliefd huisgenootje niet. Al geef je 10 jaar garantie, met geld krijg je een uniek wezentje niet terug. Natuurlijk geef ik ook garantie op gezondheid van de pups maar zoals gezegd, dat vergoed nooit de emotie. Het zou verplicht moeten zijn dat een fokker er alles aan gedaan heeft om te zorgen dat hij een zo gezond mogelijke pup op de wereld zet.

Voor de labradoodles kruis ik poedels met een Australische, multigeneratie labradoodle om er zeker van te zijn dat de pups aan alle verwachtingen zullen voldoen. Deze pups worden dan Australische labradoodle B genoemd. Wat inhoudt dat ze één keer teruggekruist zijn naar de oorspronkelijke poedel. Gewoon omdat deze combinatie de beste labradoodle voortbrengt. En verbetering van het ras staat bij mij nu eenmaal zeer hoog als prioriteit.

Zie verder mijn visie over een verantwoord fokbeleid en hoe de meest perfecte labradoodle te verkrijgen is.

Om een lang verhaal kort te maken, inmiddels is mijn hobby een beetje uit de hand aan het lopen. Alles bij elkaar geeft dit mij de kennis die noodzakelijk is om zowel een perfect gesocialiseerde als een gezonde pup, de wijde wereld op te zetten. Een pup waarvan de nieuwe baasjes, misschien wel voor vijftien jaar, veel liefde, trouw en geluk van terug zullen krijgen.